Vay anam vay vay.

Bir otobüs duraðýndayým
Etrafýmda beþler onlar
Kimi saðdan gelir kimi soldan
Acaba kim bunlar kim onlar
Bekleþirler elleri aðýzlarýnda
Üþüyen ellerini ýsýtmak için hohlaþarak
Þapkalýnýn acelesi var anlaþýlan
Kayboldu ortalýktan koþarak
1101 numara geldi durmadan geçti
Önümde mavi entarili bayan
Yýðýlý verdi soðuk kaldýrým taþlarýnýn üstüne
Yüzünde acý bir tebessüm
Biri þah damarýna dokundu
Vah yavrum dedi daha çok gençti
Gazeteyi örttü üstüne yaþlý bir adam
Tanýyan var mý dedi etraftakilere bakarak
Aksaçlý þemsiyeli bir bey
Gazeteyi kaldýrýp yüzüne baktý çakmaðýný çakarak
Bir ah yükseldi ardýnda iki damla göz yaþý
Yahu bu bizim komþu köyden
Rahmetli sarý velilin kýzý
Benim Eminenin çocukluk arkadaþý
Eliyle kapadý açýk olan gözlerini
Usuldan doðruldu vurarak dizlerine
Yutkundu yutkundu
Olacaðý buydu diye fýsýldandý
Bakarak etraftakilerin anlamsýz yüzlerine
O sýra geldi geçti homurdanarak
Yaþlý 3 katarlý tranvay
O yatarken gazete kaðýtlarýnýn altýnda
Kimi iniyor kimi biniyor
Dönüp bakmýyorlar bile
Ýþte insanlýðýn geldiði son nokta
Vay anam vay vay.
Ekrem Madenli
21/03/2011







Sosyal Medyada Paylaşın: