Hala düþünüyorum seni, eski günlerdeki gibi. Arada bir fark ama artýk, sensiz ve yalnýz. Dönüþü olmayan bir nehirde yol alýrken, Artýk tek umudum bir sarmaþýða sarýlmak. Biliyorum artýk istesen de dönemezsin, Zaten bunu istemiyorum. Benim istediðim tek þey, Yýllarca yüreðini sýzlatan þu vefasýzý affet! .. Evet, bunu istemek bile büyük cüret. Ama sana yakýþmaz nefret etmek. Hatalýyým, vefasýzým, kabayým.. Ve de aklýna gelen her þey… Ama bir tek þu deðil! . Seni sevmeden, seni terk etmek! ..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Aslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.