Hatýrlar mýsýn geçen zamaný, Sahil kenarýnda oturmuþtuk seninle, Ýçimde bir kýþ vardý, mevsimlerden yazdý, Ellerimizde birer mýsýr koçaný, Bakýp bakýp gülmüþtük hani, Bakýþlarýmýzý gören falcý bacý, Yanýmýza kýrýta kýrýta gelmiþti, “Yakýþýklý bakayým mý falcaðýzýnýza”dediðinde, Kara gözlerinde bir þimþek belirmiþti, Ýþte o aný deðiþmezdim hiçbir servete, Deniz bile köpürmüþtü kýskanarak, Yalnýzlýðýmýz vururken sahile, Haþin bir tebessümle kovmuþtun kadýný, Neden sonra anladým beni ne çok sevdiðini, Sýcaklýðýný sakladým ateþini avuçlarýmda, Meðer çok sevmiþsin sen beni, Aþký denize üfleyen kadýn Mehlika,
Senden sonra dikiþi tutmadý hiçbir iþim, Çok zengin olamadým ama, Kendi kararýnda yaþayan biri oldum, Dürüstlüðümden ödün vermedim yine, Doðruluðumdan þaþmadým asla, Her yeni güne açtýðýmda gözlerimi, Yanýmda seni bulamayýnca, Aðýz dolusu küfürler etmedim belki de, Þeytana uymadým, kapý açmadým günaha, Senden sonra da yazdým, Þiirlerde anlattým kadýn siluetlerini, Acýlarýný öykülere kazýdým, Sessizce yaþadým bu hayatý, Sen hep saklý yanýmdýn, Hep sordum kendime senden sonra, Küfreden kadýn olmadý ardýmdan, Sen mi yolladýn yoksa bana beddua, Nice þiirden sonra gördüm, Þiirlere resmettiðim kadýn sendin Mehlika,
Duydum yýllar sonra, Karýþmýþsýn çoluk çocuða, Yüzünde yýllarýn ince çizgileri, Ne de güzel yakýþmýþ sana, Kadýn gibi kadýndýn zaten, Ruh eþini bulmuþsun kýymetini bilen, Ben de evlendim barklandým, Bir oðlum oldu, bir de kýzým, Kýzým ismini taþýr hatta, Doðduðu günü hatýrladým. Neden bu isim demiþti eþim, Öylesine aklýma geldi deyivermiþtim. Yalanlarýma bile sen karýþmýþtýn. Seninde bir kýzýn olmuþ Allah baðýþlasýn. Tebessüm ettim bakýp gökyüzüne, Melekler taþýsýn tebessümümü yüzüne, Biliyor musun neden sonra anladým, Sevmek böyle bir þey iþte, Kavuþmasýz ölümsüz, vuslatlarda bitik, Ak düþtükçe þakaklarýma, Her telinde seni andým, her nefeste sen vardýn, Aþka boyun eðmeyen asi kadýndýn sen Mehlika,
Ah Mehlika ah, Geçmiþimin güneþ yanýklý sevdasý, Elleri tütün kolasý kokulu kadýným, Sorma sensizliðin ortasýnda ne kadar yalnýzým. Kalabalýklaþtým bende bir zamanlar, Þimdi yalnýzlar rýhtýmýnda, Gemileri yakmýþ bir adamým, Bakma sen gözlerime düþen yaþa, Seni her damlasýnda sakladýðýma bakma, Ben yýllarca sana aðladým. Anladým beni ne çok sevdiðini anladým. Seni söylüyorum þarkýlarla, Yýldýzlara anlatýyorum güzelliðini, Geceden saklýyorum yine seni, Kendime bir yol çizemedim. Paralýyken dostum çoktu hani, Yokluðunun acýsýný fark edemedim. Parasýz da þair olunmuyor ki, Gereksiz adamdan sayýyorlar insaný, Acýn gelip oturdu yüreðime, Gitmek bilmeyen bir misafir gibi, Ellerinin ateþi unutturmadý seni, Avuçlarým yanýyor yaþlandýkça, Heþeyi boþ ver de þu aynalara ne demeli, Gözlerime resmetmiþim seni Mehlika, Unutturmuyorlar seni.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.