Kýrgýným hayata ,yalnýzým,yorgunum Yolunu kaybetmiþ bir göçmen kuþum Nerelerdeyim, nereye gidiyorum bilmiyorum Uçszuz bucaksýz karanlýk görünse de yol Bir çare aranýr, yolumu bulmaya çalýþýrým Yalan dünyada yaþamaktan, Kirli insanlarýn aðýna düþmekten Tükendim artýk. Kanatlarým kýrýk. Her göçte güç kazansa da kanatlarým Koparýlmasýndan býktým. Sevmekten baþka ne suç eyledim… Nefreti ,kini bilmedi yüreðim Koparmayýn kanatlarýmý! Yeter artýk , merhamet edin . Sevinmeyin… Her seferinde düþsem de kalkarým Ben yolumu bulurum meraklanmayýn Býrakýn… Bu göçmen kuþ,istediði yere kanat çýrpsýn Özgürlüðüne kavuþsun Yarýnlara, yeni umutlarla uçsun. ÇORLU 20.03.2011 HATÝCE ÇAM
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖÇMENKUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.