Karbeyaz Sevgim
Çýktým havanýn soðuk ayazýnda
Dýþarý, her þey güzeldi ama,
Caddeler sokaklar bomboþ kalmýþ
Bu þehir yüreðim gibi
Yalnýz atan bir kalpmiþ.
Yürüdüm rýhtým boyu
Beyaz martýlar geçti üstümden
Bir el ettim süt beyazý martýya
Kanatlarýndan damladý bir aþk masalý
Bir martý olup uçmak o an
Allah’ým ne kolaydý.
Gözlerinde gördüm o sýcak sevgiyi
Yanýyordu içi, öyle bir ateþ ki;
Alýp yüreðimi yakmak istedim,
Gördüðüm kar kadar tertemiz sevgiydi.
Bu sevgi karlar gibi uçuþtu etrafýmda
Bir küçük çocuðun karla sevinmesi gibi;
Uzandým, lapa lapa kar damlalarýna
Ne kadar güzel, ne kadar narindi.
Allah’ým bu güzellik neydi
Gözlerinden yaðan sanki
Tane tane sevgiden kar tanesi.
Alýp þöyle yüreðim içine basmak
Sarýlýp sarýlýp öpmek istedim.
Yazýk...
Gerçekten soðuk bir kar tanesi
Ellerim üþüdü, anladým içinde bana sevgi yok
Kardý besbelli sevgisini vermiþ baþkasýna
Bana soðuk, beyaz bir üþüme verdi.
Ellerim soðudu ta yüreðime kadar
Nasýl dondum bir bilsen,
O gün kar yaðarken.
(Mart 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.