Ve sen gittin.... Benim bir yaným eksik kaldý. Boynumu büktün. Gökyüzüm güneþsiz, Gönül bahçem bülbülsüz kaldý. Ve sen gittin....
Son göçmen kuþlarla, sen de gittin cancaðýzým! Onlar, yine dönecekler mevsim bahar olunca Ya sen?
Yüreðimize karlar mý yaðdý da gittin? Ve sen gittin... Ey hüzün! sen misin yüreðime çöken. Sen misin gözlerimi minik bir gölete çeviren, Dokunsalar aðlarým vallahi Kaçamýyorum kimsesizliðimden.
Etme, etme dön. Dön ki güller açsýn, bülbüller ötsün yine dallarýnda, Gönül bahçemizi kurutma!
Þiir ve yorum:Sessiz Peri 19.02.2011
Fon: Keyf-i: Hasan Hüseyin Aslantürk (Arada Bir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.