Yeni doðmuþ serce
Bakýlmaya muhtaç yardým bekliyor
Tüyleri var, üþüyordu
Dayanamadým, avuclarýmýn arasýna aldým
Masum, sevgiye hasret, anne özlemi vardý
Sesi çýkmýyordu nerdeyse
Annesi býrakýp gitmiþti
Eve alýp götürdüm
Ufak bir kafes aldým, burasý evi olmuþtu
Yemini suyunu ihmal etmiyordum
Bir þeyler anlatmak istiyordu
Baðýrýyor yürek yakar gibi
Gözünden yas mý akýyor anlamadým
Her þeyi vermiþtim önüne
Sýcak yuvasý bile vardý
Neden aðlýyordu acaba
Düþünmeye gerek yoktu
Annesini özlüyordu
Pencere kenarýna bir serce kondu
Ýkisi birbirini görünce müthiþ bir ses çýkardýlar
Dayanamadým
Avuçlarýmýn arasýna alýp minik serçeyi pencerenin kenarýna býraktým
Annesi alýp götürsün yavrusunu dedim.
Annesi kaçtý ama geri geldi.
Birden saldýrmaya baþladý annesi, vuruyordu
Ve
Pencereden aþaðýya attý minik serçeyi
Öldürdü yavrusunu.
Hayret kaldým, neden yapmýþtý
Ýçim burkuldu
Araþtýrdým
Anladým ki,
Serçeleri yavrusun insanlar dokanýrsa anneleri öldürürmüþ
Yazan:Doðan ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.