SEVDİM DE UZAK KALDIM
seni tanýmazken boþtu yalandý hayat
insanlar yalandý sevgiler ise bayat
seni sevmek sanki suç sanki büyük kabahat
mum gibi erirken sevdim de uzak kaldým
hayatýma anlam geldi seni tanýdýðým an
yanýnda olmasam bile kalbimi seninle san
nefes almak deðil seninle olmaktýr beni yaþatan
gözyaþlarýmý dökerken sevdim de uzak kaldým
uzaktan olsa bile benim sana olan sevgim
öldürsen bile olmuyacak benim sana nefretim
sende çekip gidersen bu canýmdan vazgeçerim
namlu kafamdayken sevdim de uzak kaldým
biliyorumm birgün çýkacaksýn bu kalbimden
yaþamaz ölürüm bu gönlümün derdinden
içim parçalanýr kanar binbir yerinden
yüreðim parçalanýrken sevdim de uzak kaldým.
hatýrlarmýsn ayrýlmýyacaktýk buydu bana sözün
kahpeymiþsin sende anladým senin ikinci yüzün
artýk gözyaþý dökme bide yalancý olmasýn. gözün
yalanlarýný dinlerken sevdim de uzak kaldým
artýk olmuyacak hayatým da hiçkimse
keþke biride beni saflýðým için sevse
artýk mecnun bile bana aþký öðretse
beni aþkta geçemez ben sevdim de uzak kaldým
hani ölene kadar beni sevecektin yaa
noldu yaþarken mi öldün bu dünyada
ferhat gibi daðý delen yüreðim olmasada
daðlarý delmeden sevdim de uzak kaldým
sana dokunmadan sevdim kalbimde
ellerim elinde deðil ama ismin hep dilimde
dilim de hep bu manasýz iki kelime
seviyorum demeden sevdim de uzak kaldým
mEhMeT kArAkURt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.