YELKEN AÇALIM
Daðlarýnda dumanlar, gözlerimde tütüyor,
Deniz olup çekilmiþiz, kardelenler bitiyor.
Unutulmaz sevdamýzdý, aþk acýsý çekiyor,
Çektiðimiz sevdaya, haydi yelken açalým....
Anadolu’dan Tuna’ya, sevda ile dön bir bak,
Her karýþ topraðýna Yunus olup ateþ yak,
Geçti hüzün vakti, bekliyorlar seni bak,
Beklenen o yerlere, durma yelken açalým...
Silinmedi gözümden, çýkmýyor hiç gönlümden,
Düþürmedim hiç seni, yýllar yýlý dilimden,
Hasretim var Yunusca, tutuversin elimden,
Ellerimiz kavuþsun, koþup yelken açalým...
Gönlümde ki nehirler sanki birer Sakarya,
Çanakkale kan dolmuþ akýyor bak Tuna’ya ,
Huma kuþu gibisin, dönersin sen yuvaya,
O dönmeden buraya, haydi yelken açalým...
Orta asyadan uzanýp, kýtalarý aþtýn sen,
Kül dökülen sevdayý ateþ olup yaktýn sen,
Yakýtýðýn ateþ ile, yeni günle doðdun sen,
Güneþ olup ufuktan, durma yelken açalým...
MUSTAFA GÖKGÖZ HASRETLÝK ( DENÝZLÝ- 19/02/011 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.