DERİN UYKUSUNDAN KALK DİYE ZORLANIRKEN

Bir avucun içinde saklýydý tohum,serpilirken topraða,
Huzurla gömülüyordu biryerlere renk olacaktý umuda,
Doðacaktý belki rengarenk çiçekleri þebnem,þebboyuda,
Derin uykusundan doða kalk diye zorlanýrken..




Bir çocuk güneþe el salladý,yaðmurda baþlarken o arada,
Coþkusu sardý heryaný annesi gülümserken bir kenarda,
Cam cemre damlalarýnda ýslanýrken sesi minik kulaklarýnda,
Derin uykusundan doða kalk diye zorlanýrken..




Þefkat,sevgiyle gömülen çiçekler güneþi görürken baþ verir,
Su,hava ,güneþ yardým ederken mis kokusu boy,boy filizlenir,
Bir el uzanýr kendine çeker kokulduðunda ah birde,kibirlenir,
Derin uykusundan doða kalk diye zorlanýrken..


BENÝDE KALDIRIRKEN GERÝ KALAN YAÞAMIMDA,
ZORLAMALIYDIM KENDÝMÝ TUTUNMAK ÝÇÝN ,
ÞU UZANILAN UMUDA,ZORLAMALIYDIM,
BÝR DOLU UMUDUM OLMALI EKMEK ÝÇÝN TOPRAÐA..


ACILAR,AYRILIKLAR OLSADA,
OLSADA...GÖNLÜMÜ KIRSADA..

YAZARI BÝNAY KAN
18.3.2011
SALÝHA HANIM

2010
KAYIP SAYFALAR
Sosyal Medyada Paylaşın: