Gece Ve Ben
Yine odamdayým sesizliðin tam nabzýnda
Kapkaranlýk duvarlarýmýn odak noktasýnda
Düþünüyor düþünüyor karanlýkla bütünleþtiriyorum gönlümü
Bir sigara yakýyorum,ardýndan bir daha
Bir kýrýk gün daha hayel kýrýklýðýyla,hoþcakal diyor bana
Ben ise sadece bakýyorum
Geceyi davet edip eteðine saklanan o güneþe
Yarýndan vaad edilen,sözleri hatýrlatmaya bile dilim varmýyor
Kimbilir belkide yorgun düþtü düþlerim
Artýk hüzünlenmek istemezken,sabahýn olmasýný da istemiyordum
Ne tuaf çeliþki !!!!
Belki de yoruldum....
Eyyyy gündüzler,her gece kandýrdýnýz beni demekten
Sabahlarý hiç sevmiyordum
Gecenin sesiz kaldýrýmlarýnda
Kaybettiðim sabahlara,yürüyüþtü bende ki
Bazen tebessüm etsede çoðu zaman göz yaþýydý kaldýrýmlar
Bir mum ýþýðýnýn dalgasýnda arýyorum mutluluðun resmini
Bazen bir lavanta,bir papatya kokusunda arýyorum kendimi
Vee aþký....
Þuan ki zamane aþký deðil benim dediðim aþkkk
Aþkýn en saf halini arayýþtý bendekisi
Her arayýþýn sonunda yine hüzranla uðurlarým gecenin endamýný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer (Aydın) Tekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.