GÜLÜM
Kurudu gönlüme diktiðim güller.
Ötmüyor bahçemde öten bülbüller.
Boynunu bükmüþ lâle, sümbüller,
Dertlerine derman bulsana gülüm.
Ne heves, ümitle dikmiþtim gülü
Ötecek sanmýþtým dalda bülbülü.
Sanki canlý deðil, baksana ölü.
Onlara can, hayat olsana gülüm.
Güller yeþerirse, yuva kurarýz.
Yavrumuz var diye kucak açarýz.
Gül kokusu nasýl onu tadarýz,
Ömür boyu benle kalsana gülüm.
Ýstemem olmasýn baþka bir gülüm.
Ýsterse ötmesin, öten bülbülüm.
Senin için varsa eðer bir ölüm.
Ben de yaþayamam bilsene gülüm.
Ümitlerim sende, beklerim seni
Ne yapayým sensiz, cansýz bedeni?
Kuruyup ölürsem, günah bende mi?
Baþucuma bari gelsene gülüm.
Durmuþ YIÐMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.