karanlığım......

gözlerim yanýyor
mah’a deðen ýþýðýndan
avuçlarýmda karanlýklar
son giyotin’nin býçaðýndan
sürsem,sensizim gözlerime
sürmesem,inmeler iner dizlerime...


bilirim;yüz vermiþsin demirkazýð’a
sönmelere duruþunda
toplar,toplar atar sana tomarla
cana;
baþ gelemem tek avcumla...


hangi tanrýlar bakar ki,ziya iþlerine unuttum
üstelik,ezberimde de yok duasý
tek zerre karanlýkla kaldým ortada
n’olur daha fazla aydýnlatma...


kaç þato zindanlarýnda sakladým ceblerimde
çað karardý,çað ýþýdý,çað düþtü
incil kanadýnda beyan edilmiþti
kýyým patlamalarýnda
gelecektik göz göze...


oysa;
ne ayýplar örterdi týrnak diplerimdeki bile
günahlar gördüm þerler gördüm
sevabýna soyunulan
ayin evlerinde...


tutmadým karanlýðýmý
faþ oldular birer birer
benim karanlýðým kadar
ýþýk sun bana
yeter..





..........................................................................Kasým



Sosyal Medyada Paylaşın: