Dokunmaya baþladým Süt beyazý gögüslerine, Dolunayýn beyazlýðý serilirken Karayip denizinin göbeðine, Küçük uykusuz göðüsleri de,uzanmýþtý Gözlerime misafir ettiðim, bedenine.
Ýki ucu keskin bir býçaðýn Tek seferde yýrtýþý gibi gazeteyi, Aldýrmadan gelecek günahlara, Yýrttým gömleðini, koptu yerinden düðmeler, Bir kaçý düþmüþtü yeþil çimenlerin üzerine, Diðer bir kaçý ince uzun bacaklarýndaydý,
Gökyüzü karanlýða haps olduðunda Haps etmiþtim onu kollarýmýn arasýna, Uzak dan duyulan köpek havlamalarý Bizden öteye yankýlanmýyordu.
Yýlanlar ve akrepler korkutmuyor du,bizi Saçlarýndaki tokayla öpüþürken toprak Bizde öpüþmenin o doyumsuz sýcaklýðýný Salý vermiþtik çýplak ayaklarýyla, nehirin öteki yakasýnda boy veren Ayçiçeklerin göze hoþ gelen bakýþlarýna.
Ben okþarken ince,narin belini, O çoktan baþlamýþtý çözmeye düðmelerimi, Sýra geldiðinde mavi renkli pantolonuma, Sýyrýlýyordu bacaklarýmdaki kýllarý acýtarak, Soyunduðumuzda keþvettim bedenini güzelliðini, Ne bir karýn,nede beyaz tüylü kuþlarýn Olamazdý böylesi güzel bir teni, Avuçlarýmla okþarken kalçalasýný, Ellerimin arasýnda süzülüp kaçýþýyorlardý, Þu korkak sokak kedilerinin,kaçýþý gibi,
O akþam sönmüþtü içimizdeki ateþ, Buz kesmiþti saç derisi,küçük gögsü, Sanki yol almýþým seher yýldýzýna dogru Bir süpürge otundan daha güzeldi beni karanlýðýn o muhteþem kapýsýna,götüren.
Ne günahlar iþledik seviþmenin ateþinde, Sýrlar verdi, yazamam buraya ben, Aklýmýn aydýnlýkda olduðunuda söyledi.
Yol aldýk þehrin ýþýklarýna doðru, Evli olduðunu düþünerek Tüm olanlarý haps ettim, dürüst düþlerime.