DÜŞÜNÜYORUM

Düþünüyorum yeþil gözlüm,
Düþüncelerimi sana anlatmak,
Korktuðum hislerden kurtulmak,
Gönlümü ebedi sana baðlamak,
Seni, kendi dünyamda yaþatmak.

Ama bilemiyorum yeþil gözlüm,
Layýk mýyým sana acaba,
Bilmem mutlumusun yanýmda,
Yoksa çile, dertmi çektiriyorum sana,
Dinle bak anlatýyorum düþüncelerimi sana.

Düþünüyorum yeþil gözlüm,
Kim bilir kader buya ayýrýr bizi,
Ama kabahat benim olmayacak bil ki,
Söz verip ihmal ediyorsun sen beni,
Kim bilir belki de birleþtirir kalbimizi.

Düþünüyorum yeþil gözlüm,
Bir söz var bilmem duydun mu?
Sarýþýnlara kanma, yeþil gözlere inanma,
Bunlarý yazdým diye istersen kýz bana,
Aþkýn her þeyi unutturuyor baksana.

Düþünüyorum yeþil gözlüm,
Kalbim aþkýna mahkûmdur,
Gönlüm ise hayranýn,
Bir gün seni kaybedersem,
Ya bir ayyaþ ya idamým.

Düþünüyorum yeþil gözlüm,
Dönecek miyiz mutlu, mesut þen günlere,
Dolaþacak mýyýz gene sarmaþ dolaþ el ele,
Koþacak mýyýz kýrlarda gülen gözlerle,
Bektaþ seviyor seni bütün kalbi ile.

Bekir Yavuz
22.Aðustos1977.Pazartesi.
Bahçelievler. Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: