AH GÖNLÜM AH!

Her an kýpýr kýpýrdý, duramazdý yerinde
Bazen gökte bir yýldýz bazen de aydý gönlüm
Aþkýný kutsal bilir, yaþardý en derinde
Düþmeye hazýr tetik, kurulu yaydý gönlüm

Bazen denizde yüzdü bazen vurdu karaya
Hep bir merhem aradý aþk denilen yaraya
Ne þöhrete aldandý ne mala ne paraya
Hep iyiye meyletti, güzele kaydý gönlüm

Bazen kýymet verildi el üstünde tutuldu
Bazen de es geçildi çabucak unutuldu
Ona verilen sözler zaman zaman yutuldu
Ne sevmekten usandý ne aþktan caydý gönlüm

Bazen çok hýzlý attý bazý zaman tekledi
Yine de her umûda yenisini ekledi
Gideni unutmadý senelerce bekledi
Hep yol gözleyen oldu ve hep gün saydý gönlüm

Sanmayýn þýpsevdiydi her güzele bakardý
Sevdâsýna sadýktý, yâre türkü yakardý
Bazen sessiz sakindi ýðýl ýðýl akardý
Denizini arayan dereydi, çaydý gönlüm

Bazen bir þelâleydi bitmezdi çaðlamasý
Oldukça zordu onu kendine baðlamasý
Kâh bir çocuk gülüþü, bir bebek aðlamasý
Kâh bir derviþ dilinde samîmi hay’dý gönlüm

Ne çileden usanýr ne cefâdan býkardý
Aþký için savaþýr mutlak galip çýkardý
Ara sýra dellenir ortalaðý yýkardý
Sanki depreme hazýr gerili fay’dý gönlüm

Öyle hemen pes etmez göðüs gererdi derde
Aþkýn peþinden koþar, duramazdý bir yerde
Þöyle bir düþündüm de o eski günler nerde?
Ele avuca sýðmaz hýrçýn bir taydý gönlüm
Ama hâlâ seviyor, sanmayýn caydý gönlüm

.
Sosyal Medyada Paylaşın: