BANA CEMRE DÜŞTÜ //

Þubat’ýn ilk haftasý
birinci cemre
havaya düþtü

gök baþýný eðdi
cemre buluta deðdi
bulutlar þiþti
kar yaðmur dolu
yaðdý yere düþtü

her taraf
kar tipi boran
yerle gök arasý
amanýn aman
yer-gök
toz duman

Þubat’ýn ortasý
ikinci cemre suya

göller dondu
yollar sondu
çatýlar
salkým saçak buz
buzu çözen
bir avuç tuz

Þubat sonunda
üçüncü cemre
topraða

toprak ýsýndý þiþti
yerler yandý piþti
yer yerinden yarýldý
su topraða sarýldý
buluþup derinden
bahar sevincinden

her yerde bahar

son cemre bana düþtü
içim ateþiyle yandý
sanýrým
cemre beni
mevsim sandý
cemre þimdi de
bana dadandý
ama aldandý

ilahi cemre
n’olaydýn n’olaydýn da
bana düþmez olaydýn
sen
havada
suda
toprakta
kalýp da
benden uzak duraydýn

sen benim
ömrüme düþtün
sen benim
baharýmý üþüttün







Muzaffer Yýldýrým

Sosyal Medyada Paylaşın: