insanlar kadar kirlete bilirmi çamur bedenini... soðuk üþütebilirmi sevgisizlik kadar? ince narin bedeni kocaman yüreðiyle, titreyene lleriyle bekler, basýna gelecek kötü kaderini, ÇOCUK! bilirki uzanacak el, hiç iyiye götürmedi þimdiye dek kimseyi, nasýlda utanmadan suçlarýz, el uzatmaya luzum görmediklerimizi, ad bile takmýsýz tinerci, sokak çocuðu, ne farký var bizim çocuklarýmýzdan? su ile temizlenemeyecek lekeleri biz býrakýrýz ruhlarýna, bedenlerine... sonra geçip karþýsýna yüzsüzce hesapta sorarýz! o kömür karasý gözlerindeki öfke, yara, berelerin, bizim eserimiz, aðlama çocuk! biz senden daha kirliyiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevda kırığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.