ÇANAKKALE DESTANDIR

Tabyalarýn baðrýnda kan çiçekleri açar,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.
Topraklarýmýn özü cennet kokusu saçar,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Güneþle eþ deðerde doðar kýzýl haftalar,
Onlar katranla deðil, gülle ayný saftalar,
Yanar orada tarih, yanar Anafartalar,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Onda uyanýr sabah, ondadýr yangýn seher,
Döþünde yaparlar hep bülbüller nurlu sefer,
Bu korlu hadiseyi bilmez mi bütün beþer,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Aslanýn kükremesi sýzlatsa da dedemi,
Ýçerim onlar gibi ölüm denen bâdemi,
Geçilmez demiþim ben, kapatýrým perdemi,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Gelse de üzerime ölüm yüklü vapurlar,
Koca Seyitlerim var, onu hemen uðurlar,
Vatanýmýn baðrýna süzseler de gururlar,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Gelibolu’dan yükselir atamýn nur imaný,
Salyalarý durdurup söndürürler isyaný,
Tarlaya katran dökmez, nur yaparlar harmaný,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.

Pervâne þiiriyle güldürür bayraðýný,
Yetim kalan gününde kaldýrýr sancaðýný,
Ýblis’in dilleriyle inletmez dudaðýný,
Çanakkale destandýr, basit bir söz olamaz.



Sosyal Medyada Paylaşın: