YALNIZLIK
Basýnda onca dert varmýþ gibi ilerledi ucurum kenarýna
Yalnýzlýðý inadýna daha yalnýzdý dünyadan
Varlýðý kaybolmuþ gibi býrakmak istiyordu kendini
kimdi nerdeydi neydi asýl kimliði
bencil olmadý hiç sevmedi kendini
aslýnda bulmak lazýmdý gercek sebebini
annesinin terk etmiþ olmasý mýydý
babasýný hiç görmemesimi
oysaki biliyordu yalanlar üzmez insaný
þimdi bir uçurum kenarýndaydý ve dönüp bakmak istemiyordu kendine
arkasýnda duramadýðý belkide sahip olamadýðý sevgisine
susuz topraklar misali içinde yasatýyordu derin izlerini
bakmak yetmiyordu sulamakta.
istediði bu da deðildi
yalnýzlýðý inadýna daha yalnýz olan adam
bir ucurumdan býrakýverdi kedini
þimdi neydi nerdeydi gercek sevgi
bakarken iz býraktýklarýna hatta býrakmak istediklerine
bir ses yükselmeliydi
o ses hiç gelmedi
neydi yokluðunu hissettiði babasý mý annesi mi
bir yakýmlýk ömrü kalmýþtý sönen bir mum misali…
dönseydi geri býrakmasaydý kendini
ne deðiþecekti
biliyordu gerceði hiçbir yalan üzmezdi kendisini
yitirdiklerini özlemeyi kaybettiðinden beri
oysa ki o da seviyordu ama bencil deðildi sevmedi gözlerini
haksýzlýk edemedi ona yar diyen sevgiliye
þimdi ucurumun kenarýnda deðil di
ucurum onun içindeydi
ve bitti….
bir ahhh sesiyle inleyerek yitirdi yenilmiþliðini
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.