ÇOK OLURDUM

çocukken ben
’’çok bi çocuktum’’
anarþist bir çocuktum
yaðmurun altýna yatar
göbek deliðimi doldurur
serçelere bardak olurdum
çýplaktý ayaklarým
ayaklarým yalýnayak
baþým kabak
serde muziplik var ya
manav dükkanlarýna yatar
karpuz olurdum
mahallemizin kenarýnda
saklambaç oynardýk ebe olurdum
küçük kýzlarý
küçük erkekleri
sancýlar içinde doðurturdum
gökyüzünü silkelerdim geceleri
yoksul mahalleleri
yýldýzla doldururdum
sabah oldumuydu
ilk ben uyanýr
tutar günü kenarýndan
uzatýr da uzatýrdým
kahvaltý sofalarýnda
ekmek olurdum sonra
ihtiyar ellerde baston
hastalarýn 80’ limon
kolonyasý olurdum
mahkumlarýn en lezzetli
sigarasý olurdum
aah dostlar aah
biliyorum çok olurdum
ama elimde olsa inanýn
ben yine çocuk olurdum...

Sosyal Medyada Paylaşın:

cenktinel Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GALATA KULESİ MAKYAJ DİL(L)ENMEK ÇOK OLURDUM YÜREK TAKSİ ŞİŞE OYUN YOLU TEATRAL YALNIZLIK KOVALAMACA MASUMİYET VAPURU