BİZ DİYEBİLSEK KEŞKE
Bu gün ýlk kez kendim olmayý denedim,
sorgusuz,yargýsýz,
nedensiz-niçinsiz
kendim olmayý denedim.
sana kýrgýnlýðýmý,hayata kýzgýnlýðýmý
düþmanlarýmý-dostlarýmý,
beni yarý yolda býrakanlarý,sorgulamadan
kendim olmayý denedim..
Bazen güneþ ýsýtýr içimizi,
kanýmýz kaynar,deliler gibi koþarýz
ulaþýlamýyaný arar,ulaþtýðýmýzda
kýymetini bilemeyiz ya....,
bu gün kendim olmayý denedim
geçmiþi bir kenara koyup,kendimin kim olduðunu
aradým.
Ruhumun derinliklerinde bir ben yatýyordu
bana benzemeyen,ben olmayan
daldýkça derine benim ben olmadýðýmý gördüm,
kendimden ,geçmiþimden utandým
yýllardan ve senden utandým.,
içimdeki bana korkarak sordum
ben bumuyum diye,ses vermedi
seslenmedi,kendimden bir kez daha utandým,
beni bana mahküm eden
keþke BEN deðilde-BÝZ olsaydý,
biz olabilseydik içimde,
bugün kendim olmayý denemezdim..... FATÝH YILMAZ 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihyusufyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.