SEVMEK / BİR CANLI PAYINA DÜŞEN MAKSİMUM HÜKÜM Serhat AKDENİZ
SEVMEK / BİR CANLI PAYINA DÜŞEN MAKSİMUM HÜKÜM
aðlarsýn kendine içinden kýsýk halde öpüþür volta halindeki gizil aysbergler bir ölü gibi sessiz ve uzun düþünlerde saklýdýr halbuki, o neden ani ürperti sökün eder, uzar tüylerin balistik bir inceleme kesinliði sarar içini _ki; tüm inat iyileþtirmelerine raðmen o haklýdýr yine !_ her ne kadar gurur yenilgiyi baltalasa da bu zoraki teyakkuz lokum gibi yapýþýr yakana kýrmýzýya çalar kahve tonlarý týmar eder yüzünün raflarýný farkýnda olursun ister istemez bu iltihakýn olan biten, o umursamaz kostümlü ve týknazlýða sýðdýrmaya çalýþtýðýn devdir! lacivert yaðmurlarýn damlayamamasýdýr aslýnda içinden aðlamaktýr adý, bu iltihabýn iþte, bilirsin ama anlay(t)amazsýn...
artan yoðunluða dayanamamaktýr yaðmur ve açlýðýn örtemediði çýplaklýk gurur aðlamaksa, doymamýþlýðýn kadavrasýdýr kanlý býçaklý ve, bir canlý bir canlýya aðýt döküyorsa bunda en baþýndan bir terslik vardýr üzerine, bir de ýhlamur kokulu türküler deðer týnýsý sýcak hele aksaný bilindik nakaralarýn eyvahlarý azar azar her ütüsüz yüz tanýr mutlaka eskiden en çok, yüzün haroþa istifini bozduðunda d/okunur aþk tüm kitaplar öyle yazar uðruna ölümü gözüne alabildiðin kadar sevmiþsindir içindeki titremenin sessizliði tepikleme katsayýsýnýn izdüþümüdür bir dua ritüeline düþen unutma payý kadarken bu b/ölüm oysa sevmek; vazgeçemediðin canlý payýna düþen maksimum hükümdür...
mihengi kayýp odlara deðer maþasýz aklýnýn yongasý bir baþýný unutamazsýn o masalýn bir de göðsüne ilk yasladýðýn o baþý karýþýr, yivlenir bin bir meþekkat çile üst üste avuçlarýndan sýzar tüm makus hesaplaþmalar tüm ilkler bir þarkýdan iliklenir enine boyuna diline atarsýn kendini bir ýslýðýn peþine/götürdüðü peykelere istemsiz ve kuramsýz titreyen kelimeler kalýr geriye ve, cevabýný kendin verdiðin sorular bir de mýrýldanarak neden þarký söylenir ki zaten! bu da kendine acýma ve acýndýrma halinin deþifresidir bal gibi:
’iyiyim ben, hep ayný þeyler iþte uyku haplarý yalan dolan gülümsemeler iyiyim ben hem sen tanýrsýn beni ne yapsam ne söylesem o geç kalmýþlýk hissi son defa görsem seni kaybolsam yüzünde son defa benim olsan uyansam yanýnda’
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serhat AKDENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.