Ben sensiz kaldýðým gün Bu þehirde sensiz öksüz kaldý ömrüm Önce yaðan yaðmur terketti beni Yaðsada tenime deðmiyor artýk Sonra yasamýmýn ispatý olan gölgem Bený býrakýp gitti Nefes de almýyor artýk bu zavallý bedenim Günes doðmuyor Geceler artýk bitmek nedir býlmýyor Seni gören gözlerim Onlarda artýk kimseyi görmüyor Hani sarýlmaya kýyamadýgýn bu bedenim vardýya Param parca oldu onuda artýk býr tek toprak sarýyor Sen gittin ya ömrum gittiðin gün Bu sevdanýn ugruna bende öldüm ömrüm Alsana sevdamýn ispatý Soguk býr mezar tasý Üstünde ýký satýr yazý Ben sana doyamadan Ben seni saramadan Bu toprak bený sardýgý için Özür dilerim ömrüm Sený Seviyorum....
***CANFES KARACA***&***CEYLAN GÖZLÜM***
Sosyal Medyada Paylaşın:
canfes karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.