Karþý daða duman çökmüþ,
Sanki yalan dünyaya küsmüþ,
Baþý dumanlý,hiç görmemiþtim bu halini,
Ve sordum nedir bu halin,neden baþýný duman bürümüþ?
Dedi;bugün baþým dumanlý,
Sorma benim içim yaralý,
Doðru, beni hiç böyle görmemiþtin,
Çünki olmamýþtým daha,hiç böyle sevdalý,
Hergün esen bi rüzgarým vardý,
Aylardýr yanýma uðramadý,
Onsuz baþýma duman büründü birden,
Nedenini bilmiiyorum, biranda yollarýmýz ayrýldý,
Gelip esse yine daðýtsa baþýmdan dumaný,
Yine sevse beni,onunla geçirsem her aný,
Nerdedir þimdi kimbilir,kime esiyor,
Gelse haykýrýrdým avaz avaz aþkýmý,
Seviyormuþum meðer,gidince anladým,
Hiç gitmeyecek,hep benle kalacak sandým,
Birgün esip gideceðini bilmiyordum,
Sevdiðimi anladým ama artýk geç kaldým,
Dedimki! seviyorsan eðer,beklemeye deðer,
Birgün dayanamaz sana geri döner,
Ayrýlýkta aþkýn tadý baþkadýr,
Gelir birgün bekle ümitle,aþk herþeyi affeder.
ÖMER KOÇ 08/08/2007