hoþ geldin bahar replikleri yapýþýrken dilime
nisan mantosunu çýkarmýþtý iyice yazdan
evet
ilk defa yalan aþk çalmýyordu telefonum
nicedir meþguliyet prangasý deðildi saat
doðruydu iþte
evet, bu kez aldülcanbaz bir rüya deðildi
iliklerimi yontan bu sadakat
acýtmazdý yoksa canýmý
siluetime attýðým onca tokat...
tuttum saçlarýný
evet vardýlar
ben de inanmadým önce
gerçektiler
ama anlatamam...
hem desem inanmazsýnýz
ki; ben sayýsýný unutmuþumdur
ama ilk defa bir gül tuttu bugün ellerimi...
elbette, altýncý duyuma da kontrol ettirdim
hatta kokladým bile ruhuma dolan o kokuyu
o bile kabul etti
evet bu kez bir rüya deðildi
ya da birbirine geçmiþ halkalar geçiyordu önümden
evet, yine daðladýlar ciðerimi bu doðru
ama uçmadýlar bu kez
bu kez gerçektiler...
kaç derece yaktý anlatamam ama
hele o;
seni benden fazla kimse sevemez bakýþlarý
uçmayý nasýl anlatýr ki insan
ellerimle kapattým aðzýný
ki uçmasýn o sahaf altýnlarý
sus dedim sadece
bak gözlerime
bak...sadede
evet az hüzünlenmedim deðil
ne çok özlemiþim dedim kendime bu saadeti
ne demek yetti mi
bunun fazlasýný anlatýrým ama gösteremem ki...
desem ki;
birden arttý aniden havadaki oksijen
üzerime yapýþtý adeta gamzeler
inanýr mýsýnýz
anlar mýsýnýz
aniden ziyafete düþen fakirin halini!
mesela
gördüm desem havada irislerden çakan ýþýðýn çocuk ellerini
mesela desem ki;
iki elimle dayadým saçlarýna hasretin yüksek faz kaþýðýný
yuttum, boca ettim o sýmsýcak gülüþlerin kan kýrmýzý kaynaðýný
ve....
yok! öyle deðil!
doymuþtum
öpmedim
öpemedim
kýyamadým....
hem, anlatmýyorum bunu aþksýz anlayamazsýnýz...
epeydir unutmuþtum ayrýlmalarýn vehametini
unutur elbet insan
unutmaz mý
bunu en iyi kimsesizler bilir
hoþgeldini olmayan güle güle biriktirir mi!
gelene kadar sordum kendime
öpmeseydim sevda doldurduðun avuçlarýný
tutukluk yapmadan býrakabilir miydim ellerini
üzülmedim dersem inanma ama yine de...
aptalca gelecek belki ama anlaþtým iþte kendimle
hayýr kandýrmadým bu kez!
inandýrdým
hayallerimin üzerine çiçekler doðramadýðýmý
seni sadece bir dahaki sevince kadar uðurladýðýmý...!
en çok neye þaþkýným biliyor musun
bir gün seni de kurgusuz bir kalemle yazacaðýma...
ilk defa senden önce bitti bir þiir
ve, ilk defa bir þiirin ters izafiyetinde sabahlamak yok sana
sus þimdi
ve sakýn heyecanýmý daðýtma
aynaya sýr olmaktan sýkýldýn madem
hadi kurul yine her zamanki yerine
vuruldukça, sadece heybeti artan t ü k e n m e z..... k a l e ’ m !
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.