arzuhalimdir bi dosta kemanýyla hüzünlü biþeyler çalsa... sadece bana ben iþitmesem de o anda!.. duyarým... bilirim içimde ki hüzünden...
ne zaman bi keman sesi duysam hüzünlenirim... baþka!.. keþke!.. içimdeki hüznün tek sebebi dost elinden dökülen o güzelim naðmeden... kemanýn iç burkan sesinden gelse...
sadece benim için çalsa bi defa!.. vakitlerden gece olsa ve ben,çýnar aðacýndaki birdal’a konan puhu kuþu o anda!.. içimdeki hüznün kaynaðýný sorgulamasam... bu defa!..
bilsem... dostun elinden dökülen kemanýn iç burkan sesindendir desem benim için çalýnan... içimdeki hüzün... ondan!..
o dost ki! koca bir çýnar gözümde þimdiden!.. gariptir ama!.. içimden gelen... çal bi gece,kemanýný benim için olur mu? ben iþitmesemde duyarým içimden... bilirim içimdeki hüzünden...
Gülnur Yener Sarýtaþ 15/03/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vertigo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.