DAĞIM VAR BENİM!
Kimisi yücedir, kimisi yalnýz;
Baþýmýzda Aðrý, daðým var benim!
Hepsi arka çýkar, yanýlmadýnýz,
Özellikle Tanrý, daðým var benim!...
Daðým var benim, hey, daðým var benim!
Yürek yaram gibi daðým var benim.
Þimdi aðlanasý çaðým var benim;
Sýradaðlar ayrý, daðým var benim!...
Allahüekber’de Mehmet soluklar;
Burhan Haldun, sende kýþlar soðuklar.
Kimisinde erler yatar, uyuklar;
Ural-Altay sayrý, daðým var benim!...
...Daðlarýn üstünden varýr selamým,
Daðýlýr kederim, uçuþur gamým.
Konuðuma olsun benden ikramým;
Kaçkar’lardan balým, yaðým var benim.
...Kabulüm, daðlarda yitmekse çözüm;
Hasretlik derdiyle yanýyor özüm.
Erciyes’te sýrtým, Elbruz’da gözüm;
Felek, yetti gayrý, daðým var benim!...
Yerden direk vurmuþ gökte çatýya,
Acep kalýnmaz mý gece yatýya?
Kuzey’den Güney’e, Þark’tan Batý’ya
Kaplar ufuklarý, daðým var benim!
Dolaþmak isterim, gönlüm arzulu;
Baharda çiçekli, koyun, kuzulu...
Yamacýndan sarkar yarý, buzulu;
Þifa mýdýr karý, daðým var benim!
Farklý diðerinden birinin fazlý;
Birisi Nemrut’tur, biri Namaz’lý.
Kurdu bile dostum, maralý nazlý,
Çiçekleri sarý daðým var benim!
Baþýnda rüzgârlar, apayrý sesler,
Kavalý söyletir yanýk nefesler...
Emzirir yazýyý, ovayý besler;
Aþýk çobanlarý daðým var benim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.