ÇOCUKLARA DOKUNMAYIN

O gün sokak çok kalabalýktý hepimiz onu bekliyorduk
Ve
erdal sokaðýn baþýnda göründü elinde silahý vardý
Yavaþ yavaþ yanýmýza yaklaþtý
Þöyle bir etrafýna bakýndý
O kalabalýðýn içinde silahýný benim baðrýma doðrultup bir müddet öylece durdu
Herkes susmuþ merakla bekliyordu
soora birden ateþ etti
Ve erdalýn tetiði çekmesiyle halamýn baðýrdýðý bir oldu
Oðlum erdal yürü eve bakiim bi, deden sana o tüfeði çocuklarý korkutsun diyemi getirdi
Soora akþam olunca ailecek halamgile gittik
Erdalýn dedesi hacýdan gelmiþ
misafirlere hurma zemzem gibi þeyler ikram ettiler
bizede oyuncaklar daðýttýlar
ben onlarýn hiçbirinden istemedim
çocukluk bu ya ben erdalýn tüfekten istedim
sebabini bilmiyorum ama bana o tüfekten vermediler
iþte o gece çok aðladým
belkide göz pýnarlarým ozamanmý kurudu bilemiyorum…
çünkü o tüfeði okadar çok okadar çok istiyordum ki
o arzunun içimi kavurduðunu hatýrladýkça hala yüreðim yenýyor
Þimdi yüz dükkan dolusu silahým olsa
Ýçimdeki o arzuyu dolduramýyor ve o ateþi söndüremiyor
Þimdi anlýyorum demek öyle büyük bir aþk la istemiþim,ki
Kendimi silahlarla doldurulmuþ bir bir dünyanýn tam ortasýnda buldum
Belki o arzudan o istekten deðil
Ama buna sebep olduðu için
Dünyadaki bütün silahlardan nefret ediyorum

( kulubeci )

Sosyal Medyada Paylaşın: