sen ve sen...
Kadýn yýllarca bekledi,
Ýçindeki kahramýnýný sabýrla.
Ýnancý vardý bir yerde diðer yarýsýnýn olduðuna.
Çocukken hayal kurardý,
Yüzü hep belirsizdi aþkýn...
Genç kýz oldu, hayalleri güçlendi
Geçen zamana inat, inancýda...
Yýllar geçti yaþ kemale erdi,
Hayallerinin kahramaný gelmemiþti...
Ama öyle kalpten inanýyorduki
Onu, kalbinin tek sahibini bulacaðýna,
Ve birgün onun kollarýnda yaþlanacaðýna...
Hayat ona kötü süprizler hazýrlamýþken,
Tam heþeyden vazgecmiþken,
Yýlgýn bitkin küskün haldeyken...
Bir mucize oldu.
Karþýnda sevdiðini buldu.
Ýlk defa aþkýn yüzünü gördü,
Gölgeler daðýlmýþtý...
Onu, gördüðü konuþtuðu ilk anda
Canýnýn diðer parçasý olduðunu anladý...
Öyle özlem doluyduki kadýn,
Ona söylenmiþ söylenmemiþ ,
Tüm aþk dolu kelimelerini söyledi...
Günlerce gecelerce onu nasýl sevdigini anlattý...
Nasýl anlatmasýn ki hep bu aný beklememiþmiydi?
Sevgisini býkmadan anlattý...
Ama sevdigini býktýrdýðýný cok gec anladý.
Size bir sýr vereyimmi sevgili dostlar...
Sevgiden býkýlýrmý diyene inanmayýn
Öyle býkýlýyormuski...
Senden gidecek kadar...
Giderken canýndan can kopuyormus
Aþk acýsý diyorlar bunun adýna
Bense kýyametim diyorum...
Dirilecegim güne kadar
Seni cok seviyorum...
mucizemsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.