SUÇLUSUN!

Günbegün tükettin sen usanmadan
Bana tertemiz bir mazi borçlusun.
``Masumum`` demiþsin hiç utanmadan;
Ömrüme kýydýðýn için suçlusun...

Sayemde itibar hýrkasý giyip,
En helâl lokmayý elimden yeyip,
``Ecelden ötesi ayýrmaz`` deyip,
Þeytana uyduðun için suçlusun...

Yardým ve yataklýk edip öfkene
Yýllar evvel girdin sen bu meskene.
Masum bir tebessüm çizip maskene,
Kalleþçe soyduðun için suçlusun...

Ruhumdan beslenip insaf kozuyla
Kanýmý dondurdun inkâr buzuyla.
Kursaðý yem gören karga pozuyla
Gözümü oyduðun için suçlusun...

Yitirdim sevgiye olan saygýmý
Dizginden kurtardým sana kaygýmý
Eþkýya misali cümle duygumu
Ganimet saydýðýn için suçlusun...

Sýrtýmdan bu kambur, bu yük inmeden
Ben beni bulamam sen tükenmeden!
En kutsal sýrlarý hiç çekinmeden
Dillere yaydýðýn için suçlusun...

Þahsýna münhâsýr sayýp nizâmý,
Sorgusuz sualsiz kestin cezamý.
Nadide yýldýzken, gönül fezamý
Terkedip, kaydýðýn için suçlusun...

Baþlarda gururu önüme serip,
Ansýzýn deðiþtin, havaya girip.
Sevilme hakkýný bir bana verip,
Sonradan caydýðýn için suçlusun...



Ali ERDÝNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: