Örtülüdür Pencerem

Gönül evim karanlýk sýzmaz bâhtýma ýþýk
Þeb-i yeldâ aðýyý içirir kaþýk kaþýk

Örtülüdür pencerem derdim büyük ey Kerem!
Gönlüme bir çið düþtü onbir kelimem sustu
Kendimden habersizim belki olmuþum verem
Izdýraptan yüreðim düþündükçe kan kustu
Kor gibi dudaðýmda kýzýldýr gül yapraðý
Bir damla su vermezsen çatlatmaz mý topraðý

Daðlar sise büründü yükseldi âh-ý feryat
Bana baðýþladýðýn söyle nasýl bir hayat?

Ne tarafa dönersem düþer yüzünün þavký
Yetiþmeyince elim þeklim mezara benzer
Oyar gözümü ýþýk döner feleðin çarký
Gün geçtikçe saçlarým bembeyaz kara benzer
Aðýr aðýr yakama yapýþtý zelil-illet
Bir an nefes aldýrmaz sarsýyor zalim âfet

Güneþ,ay ve yýldýzlar aydýnlatmaz dünyamý
Pervâneye takýldým küle döndüm revâ mý?

Bilmiyorsun hünkârým benim aþkým çok büyük
Neden hatýrlamazsýn üç hecelik adýmý?
Yolunu beklemekten gözlerim oldu höyük
Ne olur gülizârda doldurma miadýmý
Gönül gözüyle görüp neden sevmezsin beni?
Leylâ,Þirin diyerek neden övmezsin beni?

Ey didârým,hünkârým! Merasim mi istersin?
Bir çýrpýda sunulan dört mevsim mi istersin?

Âmadedir ömrüne üç yüz altmýþ beþ günüm
Gelipte tatmaz mýsýn zülâlin kâdehini
Seni cehennem gibi kavurmaz mý bugünüm?
Cünun diyârýna gel çevir bana rehini
Kavrulsun bedenimiz mehtâp teranesinde
Kerem ile Aslý’nýn esrârlý hanesinde

Melahat Temur


Sosyal Medyada Paylaşın: