DENİZ KABUĞU

Onlarcamýz içinde
Adý saný belli olmayan
Bir deniz kabuðuyum iþte
Ahým þahým rengi olmayan
Sýradan
Gözünüze batmayacak,
Dikkatinizi çekmeyecek kadar alelade
Ama yaþýyorum iþte
Ýlginizi çekemesem de,
Üzerime basýp geçecek olsanýz da
Yaþýyorum Ben..
Kendim gibi, olduðum her halimle
Varlýðýmý ifade etmeye çalýþýyorum
Taklitçi olmadan, mýþ gibi yapmadan
Özümü severek yaþýyorum
Varým diyorum, buradayým
Kendimi sevebildiðim, Kabul ettiðim gibi
Sizde sevin, Kabul edin diye
Bir umutla bekliyorum
Bazen yanýmdan geçip gidiyorsunuz
Görün beni diye gözlerinizin içine bakýyorum
Göz bebekleriniz bembeyaz sanki
Görmezden mi geliyorsunuz, yoksa
Gerçekten mi görmüyorsunuz anlamýyorum
Varým diyorum buradayým
Yaþamýmý, yaþamýnýzý anlamlandýrmaya çalýþýyorum
Görün istiyorum bu gayretimi
Ben sýradan bir kabuðum
Kabuðumu soyun istiyorum,
Fark edin istiyorum varlýðýmý
Sonra bir dalganýn peþine takýlýp
Gideyim diyorum
Korkuyorum…
Bilmediðim kumlara göç etmeye
Ya diyorum Kabul etmezse o sahil beni
Vazgeçiyorum hemen, burasý benim evim
Kabuklar evlerini hiç terk eder mi?

Sosyal Medyada Paylaşın: