SILADAN GURBETE DÖNÜŞ DESTANI

gönülden yaralý geldim
sizlerden aralý geldim
ak gidip de yurduma
dönüp yaralý geldim

ayrýlýk saati geldiði zaman
boynuma sarýlýp aðladý NÝHAN
karardý gözlerim duman duman
gönülden yaralý geldim

ayrýlmak zor oldu bu sefer
boynu bükük kaldý NÝLÜFER
göz yaþý alnýmda ter ter
sýladan yaralý geldim

deliyordu daðý Ferhat
pek üzgündü oðlum MURAT
derdim arttý kat kat
gönülden yaralý geldim

ayrýlýk ölümün biraz hafifi
yazýlmýþ alnýma mâamafi
doyasýya sevemeden AFÝF ’i
gönülden yaralý geldim

orda kaldý bacý kardaþ
zehir oldu ekmek aþ
gözlerimden sýzan yaþ
gönülden yaralý geldim

bu sýkýntýlar para için
tüm ilçlar yara için
sanki doðdum bura için
gönülden yaralý geldim.

taneye dönerken sarý baþak
býrakýp geldiðim oðul uþak
sardý çevremi bir acý kuþak
gönülden yaralý geldim

harman yeri sarý saman
gurbet yollarý toz duman
sardý ruhumu bir acý güman
gönülden yaralý geldim

eþe dosta eyledim vedâ
çýnlar kulaðýmda bir hoþ sedâ
bulutlar üstümde koca bir dað
gönülden yaralý geldim

yýkýk bir deðirmenim
çekildi suyum
yosunlu taþtandý
yýkýldý kuyum
gurbet elde iþte buyum
gönülden yaralý geldim

gönülden yaralý geldim
sizlerden aralý gelim
ak gidip de sýlama
dönüp karalý geldim



Muzaffer Yýldýrým
1986-Brüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: