Yalandan da olsa...

Anladým bu benim iradesiz yaným
Bir küçük dalgada kýrýlýr kolum kanadým.
Ne yalanlar kurmuþum, hem kendime hem sana
Anladým ey sevgili, yakýþmaz bu hal bana.

Bilirim diyorum ya gerçek
Kaç gün dönümü bulmak istedim
Kendi kendimi þöyle alýp karþýma
Kaç kere kendine gel oðlum dedim.

Olmadý inan olmadý, bu bende kusur ne?
Nasýl çözerim kendimi kendim de.
Biraz zaman ver, inan ki düzelecek, diyeceðim ya
Hayýr, sakýn inanma; çünkü ben inanmýyorum,
Artýk, kendi kendime yaptýklarýma.

Ah bir çýkýþ arýyorum bir yol gösteren.
Dün gene gittim o deniz kenarýna
Þöyle bir baktým vuran dalgaya
Uçan martýlara,
Neden dedim bu kof duruþ
Neden kendi kendime bu yabancý oluþ.

Evet ben unutkan, zayýf, güçsüz biriyim
Kaç defa kedime söz verdiðim yalan
Sözlerimin deðerini ortaya koyan
Gene yaptýðým,
Yapmadýðým hepsi yalan.

Peki bu söylediklerim ne?
Neden günah çýkarýyorum bir sorsana.
Çünkü sevdim ben, sade sevdim
Kuru, yalýn, çýplak
Ama sevdim iþte be güzelim.
Ne kadar zayýf, ne kadar çarpýk olsa da sözlerim,
Gerçekten sevmek bu iþte...
Haydi son kez söyle,
Yalandan da olsa bir kerecik sevgilim de.

(Mart 2011 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: