- Üstad Necip Fazýl Kýsakürek’in aziz ruhuna ithafen ...
Ben hedef tahtasý gündüz ve gece,
Sevdiðim dostlar hep bana musallat!
Önümü kesmeye yetti bilmece,
Kurtuluþum, nasýl olacak anlat...
Zayýflayýp döndüm iðne ipliðe,
Canýma okudum canýma yettim!
Kaptýrdým ruhumu bitmez hiçliðe,
Yüreðimi haritaya benzettim...
Solucanlar neden hep beni diþler,
Ben nerede arýyorum macera!
Yaþadýðým bela içime iþler,
Dünyayý aðlatýr bende ki yara;
Rahatça ölmenin formülü kimde?
Cehennemde yolculuða kavuþtum;
Býrakmýyor, deli gibi peþimde,
Her adýmda gölgem ile boðuþtum...
Ýçerimden sesler gelir; tak tak tak,
Yerlerde süründü yerlerde sorum...
Aç gözünü uyan þu tarafa bak!
Huduttan hududa atýlýyorum;
Benimle beraber tutuluyor dil,
Kopmaya hazýrdýr kalbim yerinden!
Kaç defa yanýma geldi Azrail;
Birgün kaçamadým ecel terinden...
Cýlýz vucüdumda kamçýnýn izi,
Vurulmaz noktadan nasýl vuruldum!
Baðrýmda yanýklar gör dizi dizi;
Eridim, tükendim, bittim, yoruldum...
Perdenin altýndan sýr yine gördüm,
Kimbilir nerede akýttýðým kan?
Hayatýn sýrrýný elimle ördüm,
Yüreðim aðzýma geldiði o an;
Haddi hesabý yok, dökülen kezzap,
Mantýksýzýn göbeðinde uçuyor,
Yine bana mý var? bana mý azap!
Saçmalýk korosu gitmez bende zor;
Mutluluk yanýmdan gittiði zaman,
Çýrpýndým, çýrpýndým can kafesimde!
Bu kabus içimde bittiði zaman,
O’nu hatýrladým son nefesimde...
Gökan Öztürk / 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.