Aþkýn saatini kaçýrdým bu dönem kalýrým ben… Kaldýrýmlarý döverek sokak sokak geçiyorum senden. Kýzgýným kendime olsun. Sen yinede bakma bana. Bilirsin saman alevi gibi bir parlar bir sönerim ben. Sen yinede uzaklarda an beni. Aðýr aðýr yürü belki yetiþirim seni.
Kuþlarý gönder bu gece bana. Bir kuþun kanadýna yaz özlemini. Sonra sende uzat elini. Belki tutmaya mecalim olur. Ama yinede dayanamýyorum dersen. Ben nefesimi kavuþtururum sana. Bakarsýn yorgun bir sabahla çalarým kapýný. Bir elimde özlemin. Bir elimde kor gibi yanan yüreðim. Belki þaþýrýrsýn. Saçlarýma düþmüþ aklara bakarak tanýyamazsýn beni. Seni görünce avuçlarým terler bilirsin. Tut ellerimi yine buram buram sen kokarsýn.
Seni yaþamak kadar sana özlem duydum. Yanýmdayken bile özledim seni. Yaktýðým bütün mektuplar küllerini savurdu yüzüme. Kendime yaðmur olmak çok yordu beni. Aðrýlý bir yalnýzlýk bitirdi beni. Sussam cümlerime mecalsiz kalýyorum. Konuþþam faydasý olmuyor yalnýzlýða. Deli diyorlar yolda görenler. Bilmiyorlar beynimden vurduðunu beni. Mutluluðum acý olup dövüyor duvarlarýmý. Hasretin saplanýyor gece yarýlarý sol yanýma. Ne biliyim özlüyorum iþte seni. Gitmeliyim dedin ve gittin. Onca söyleceklerim varken gittin. Boðazýma dizildi sevdan. Sen yine sevdaný helal et. Ben yüreðimin mahþerinde beklerim seni.
Gökhan SARI
Sosyal Medyada Paylaşın:
gokhan sari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.