ALAMADIM
Çiçekler toplardýk biz, bakardýk senle fala
Bak falýmýz çýkmadý, giremedik kol kola.
Allah’ým böyle sevgi, vermesin baþka kula
Ben, seni alamadým, ona yanarým halâ..
Mazide kaldý artýk yeminler, tatlý sözler.
Kavuþmadan ayrýldýk, günahkâr olduk bizler.
Ardýndan koþtum durdum, artýk yoruldu dizler.
Aradým bulamadým, ona yanarým halâ..
Ben seni alamadým suçum var biliyorum.
Piþman deðilim sanma kahrýmdan ölüyorum.
Sen aklýma geldikçe gözyaþý siliyorum
Kalbine dolamadým ona yanarým halâ.
Mutluyum deme sakýn, dinmez bizim acýmýz
Yüzümüz gülse bile, kan aðlar bak içimiz.
Ayrýlýða yetmedi ne sevdamýz, gücümüz
Ben mutlu olamadým ona yanarým halâ.
Ümitlerim, hevesim boþa çýktý ne yazýk
Hayatým zehir oldu, dostlardan yedim kazýk.
Beni suçlayýp durma, zaten moralim bozuk
Dünyada gülemedim, ona yanarým halâ..
Durmuþ YIÐMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.