AH ŞU GÖNLÜM

Gönül bahçesinde soldu yapraklar
Ýçin için aðlar durmaz þu gönlüm
Kundaðýna sardý kara topraklar
Hicranýn yurduna kondu þu gönlüm

Vuslat

Ne kendisi güldü nede güldürdü
Söz dinlemez arsýz inat sürdürdü
Aþk’ýn defterini sona dürdürdü
Vuslattan umudu kesti þu gönlüm Gelmeyenvuslat

Sosyal Medyada Paylaşın: