Kimse bilmeyecek yüreðimdeki seni!
Gözlerim gördükçe büyüttüðüm hayalini
Yüreðim yandýkça ölümsün benim gibi!
Ne söz,ne çare!,yolun sonu sende
Sevdikce katlanýyorsun içimde
Bugünde ölmedin hücrelerimde!
Karanlýk doðuyor gündüzlerime
Yaðmurlar yaðýyor sensiz bahçeme
Tüm güllerim aðýr kokuyor!
Yaðmurlar deðil,gözlerimdeki özlem aðlýyor!
Onlar benim kadar güçlü deðil!
Taþýyamazlar yokluðundaki seni
Solarlar,ölürler,sensiz ben gibi...
’’Allahýmdan’’tek dilendiðim duasýn
Sen olursan yaþama baðlanýrým
Herþeyimi sana harcýyorum
Hiç korkmuyorum,sen gerçekleþmesende!
Ruh misali seni karþýmda görüyorum
Ve ’’Allahým’’ TEÞEKKÜR EDERÝM
’’ÖZLEDÝÐÝMÝ’’Rüyamda dahi hissettirdiðin için.
ÖZLEM GÖÇ ÇýlgýnÞair ( Gözlerimin Kahvesi )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.