DOSTALJİ
Gecenin ýssýz tadýnda görmek varya arkadaþý,
Dökülmezmi candan dost uðruna göz yaþý?
Sensin ey güzel dost þu yüreðin yoldaþý,
Gün birlik günüdür dostlar unutun savaþý...
Karanlýk bir günün sabahýnda ýþýksýz iken,
Bir selamýn güneþ olur gidecek kapým yok iken,
Yokluðunda kalbime batýyor köksüz bir diken,
Nasýl unuturum can dostumu ruhumla seviyorken...
Bir mum misali etrafýný aydýnlatýp yakma kendini,
Bilsin herkes sonsuza dek kendi rengini,
Ne sokaðýný hüzün sarsýn, nede semtini,
Sözüm þiirimdir, müziðim dostlarým, söyle bana kendi besteni...
Sonu uçurum olan bir yolun sonuna,
Gitsem dur der misin yedirmeyip gururuna,
Sevipte kavuþamadým yegâne kadýna,
Günahý taþ kalpli bizi ayýranýn boynuna...
Dost yüreðimde ince bir sýzýdýr,
Ismi kalbimin ortasýna çakýlýdýr,
Acý sözü yediðim en güzel tatlý,
Söyle dost seni benim gibi seven varmýdýr ? Bana uzaklýðýn ise üzüntüme aynadýr...
Serhat ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.