Bugün güneþli bir bahar havasý vardý, dýþarý çýktým,
Dönerken arabadan erken indim, alýþveriþ de yaptým,
Hiç acele etmedim, yürüyerek evime kadar geldim,
Anne kedinin mamasýný da kendisine vermek istedim...
Ne yazýk ki kedi yerinde deðildi, sanýrým acýkmýþtý,
Mutlaka etrafta dolaþýp kendisine yiyecek aramýþtý,
Çöpe girmesini istemiyorum ama sabah öyle gibiydi,
Tüyleri bir kediye yakýþmayacak kadar kirlenmiþti...
Sadece yiyecek aramak deðil konu, anneliði sevmedi,
Yavrularýný güzelce yalayýp da harekete geçirmedi,
Hala yeni doðmuþ enikler gibi görmeden duruyorlar,
Bilinçli bir þekilde annelerini arayýp bulamýyorlar...
Bunun da suçunu küresel ýsýnmaya yüklemek gerek,
Doðanýn dengesi bozuldu, çarelerini düþünmek gerek,
Bebeðini istemeyen anneler de var, kediler ne yapsýn?
Sevgiyi öðrenemeyen canlýlar baþkalarýna ne versin...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.