Bu sabah garip bir esiklikle açtým gözümü Elimi attýðýmda soðuk bir yastýk yüzü karþýladý,gamzelerin yerine Usulca doðruldum yerimde Etrafýma sessizce bir göz attým Ne bir ses,ne bir hareket... Ayaðýmý yere basarken terliðinin sesi yankýlandý kulaðýmda Ýliklerime kadar titredim attýðým her adýmda Astýrana kadar 2 gün uðraþtýðýn aynayla karþýlaþtým koridorda Karþýmda gördüðüm ben deðildim sanki Sahi insan hayrete düþtüðünde bir yaþýna daha girer deðil mi? Ben kaç yaþýma birden girmiþtim bu hale gelene kadar? Oysa sen gideli daha 3 gün bile olmamýþtý... Mutfaða gittim,masada hala seninle yaptýðýmýz son kahvaltý vardý Kendi ellerinle hazýrlamýþtýn Her peynir diliminde senin parmak izin vardý... Bir zeytin attým özlemimi dindirmek için aðzýma;simsiyah gözlerin geldi aklýma Hýçkýrýklar boðazýmda düðümlendi,zeytinle beraber Birlikte özene bezene seçtiðimiz halýnýn üzerine döktüm gözyaþlarýmý Birden birbirimize verdiðimiz söz geldi aklýma "Hiç bir zaman býrakmayacaðýz birbirimizi,aðlamayacaðýz" demiþtik o soðuk hastane odasýnda Sen ki yokluðunda bile tutuyorsun sözünü Duramadým sözümde,durduramadým.. Ne olur affet beni!
Sosyal Medyada Paylaşın:
SaTüRn.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.