Yolculuk var Neye, neyle Nasýl bir yolculuk. Kim çýkar yola? Yol öyle ki: Baþlangýcý ve sonu, Baþtan hem belli, Hem belirsiz. Ýnsan yolu bildiði Bilmek istediði gibi yorabilir Evet yol insana göre çizilir.
Nasýl bir þey Allah’ým Kendime, bir tek hücreme dahi Hakim olamazken Þu koca kainatta yol çizmek Kendimce yol bulmak nasýl mümkün? Hiç yaratan yarattýðýný bilmez mi? Kendiliðinden oldu Öyle mi? Her þey kendiliðinden bir yol tutar ha? Ne kadar acayip bir kayboluþ bu Bilinmez deðil Baþtan kendini tanýmaktan kaçýþ Kendine yabancýlýk bu.
Ah kaç yýldýz kümesi geçtim Öyle bir bunalým ki, Kör kuyular içindeydim. Ne Yusuf bilir Ne Nemrudun ateþine yürüdüm Ben kendi kendimde kaybolmuþtum.
Evet, Yol diyordum, yol Tam içinden geçtiðim Ýçimde olan yol. Nasýl çýkarým yola Bu içimden çýkmaz yollara.
Aðýr aðýr yürürken Bir yandan Saðým solum Önüm arkam Her yandan Bir boþluk içindeyim ki, Koca dünya gibi Uzayýn boþluðunda öylece Kendimce döndüm döndüm döndüm...
Her dönüþüm bir yöne Bir olana rast geldi Merkezin çevrenin Her þeyin anlamý: Allah, Ve bildim bu dönüþün Tek bir sebebi Lailaheillallah.
(Mart 2011 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.