MERHAMETSİZ SEVGİLİ

Madem vardý sevgilin,
Neden beni sevdin ki,
Kalbimin kapýsýný,
Böyle bir an çaldýn ki.

Ne istedin ki benden,
Þu sahipsiz kalbimden,
Bir kýrmýzý gül diktin,
Sonra terk edip gittin.

Bilseydim sevgilim,
Senin böyle sevgini,
Verimiydim sana,
Bu masum kalbimi.

Bilemezsin sen beni,
Seni içten sevdiðimi,
Tabi nerden bileceksin,
Sen sevgi nedir bilmezsin.

Neden dersen sevgilim,
Çünkü sen þýp sevdi sin,
Gönlümün aþk ocaðýný,
Bir an ateþlendirdin.

Yemin etsem sana,
Seni sevmeyeceðim diye,
Belki döneceksin geri,
Gireceksin kalbime.

Onun için sevgilim,
Ediyorum yeminimi,
Tövbeler olsun derim,
Sevmem baþka kimseyi.

Ýnan benim boþ kalbimde,
Ne ümitlerim vardý,
Girdin bir an kalbime,
Sonra acýsý kaldý.

Acýlarla doldu gönlüm,
Bir mahkûmdan farksýzým,
Kýsa süren aþkýmýzda,
Bil ki ben hatasýzým.

Dilim söyledi kalemim yazdý,
Senin bana ettiðini,
Bektaþ daha yazacaktý,
Dua etki kalem bitti.

Bekir Yavuz
04.Ocak.1977
Bahçelievler. Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: