sen yoksun ve ben yağmurlara tutuldum

bahar bir gülüþtüm yandým kurutuldum
eski bir þarký gibi hep unutuldum
gözlerin bulutlu uzak gök yüzü hala
sen yoksun ve ben yaðmurlara tutuldum

savruldu hayallerim güz yapraðýnca
hüzünler yüzüme kar olup yaðýnca
ayaz bir gece elimde kararýnca
sen yoksun ve ben rüzgarlara tutuldum

arayýþým çöl boyu... Mecnun’u aþtý
Yusuf’u arayan Yakup’a ulaþtý
yüreðim periþandý fikrim de þaþtý
sen yoksun ve ben efkarlara tutuldum

Sosyal Medyada Paylaşın: