Daðlardan esip gelen
Nemi yamaçta atan
Bizi kavurup yakan,
Tayfuna bakýp da aldanan
Býktým bu fön rüzgarýndan!...
Bora gibi çýlgýn esen,
Hiçbir rüzgar görmedim ben,
Hortumlar yükselse çöllerden
Ne gelir ki artýk ellerden
Tayfun götürmüþ herþeyi kökünden!...
Bir meltem esmeli derinden
Kahrettim tayfuna derdimden
Kuzeyden gelen karayelden
Acýlý haber gelir bizim elden
Nedir çektiðimiz bu esintilerden!...
Lodos esince,yanmayan kömürden,
Cansýz beden çýkar fakirin evinden;
Tayfun esince,götürür hiç olmazsa kökünden,
Bora geçmezdi ki,artýk semtimizden,
Esintilerden kurtulup girseydik gönüle derinden!...
Gönülden gönüle incitmeden esen,
Ne lodos,ne karayel, ne de tayfun
Borayým,herzaman çýlgýn estim ben,
Yaktým gönülleri geçtim derinden,
Önemi yok tayfun da bizim elden,
Titreterek iki yýldýz kayarsa içinden,
Biri Tayfun,diðeri de ben!...
Gezerek gelirim her iklimden,
Aldýrmam dalgalara geçerim denizlerden;
Gece ve gündüz nedir bilmem ki ben
Bir sevda masalý inerim tepelerden,
Gülümser yüzüm,göðe yükselirken!...
Yýl:28.04.2004
Saat:12.00-12.35
Kadýköy/Ýst
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.