SESİMİ DUYAN VAR MI?...

Bu ses de nedir böyle?
Ardý arkasý kesilmeyen ,
Yýldýrýmlarla sarsýlýyorum...
Alýþýk deðil kulaklarým,
Kapýyorum iki yanýmdan,duymak istemiyorum.
Özlüyorum çocukluðumun gök gürültülerini...

Korkuyorum, kucaklýyorum bedenimi,
Basacak yer arýyorum ,güvendiðim toprakta.
O da almýyor , savuruyor bedenimi.
Sesleniyorum….
Ýþitmiyor güvendiðim insanlar.
Haykýrýyorum,tanýmadýðým bir sesle...
Yer yarýldý, yerin içine giriyorum……
Ýstemiyorum!Alma beni…..
At içinden.
Ne olur býrak beni!
Ne olur býrak bedenimi!
Yalvarýyorum…..

Haykýrýyorum!….
Sesimi duyan varmý!...
Sesimi duyan var mý?
Bedenim ,benim deðil,
Gözlerim görmüyor,
Kulaklarým iþitmiyor,
Ayaklarým taþýmýyor beni.
Artýk ben diye bir þey yok!
Yok olmuþ bedenim.

Uyanýyorum…
Dokunmak istiyorum cefakar ellerimle.
Yoklar, bulamýyorum.
Bir baþým var.
Yok olmamýþým,varým.
Beni var yapan baþýmla, baþbaþayým…
Çok þükür hayattayým diyorum,
Beni ben yapan diðer uzuvlarýmdan vazgeçerek.
Aklým baþýmda ya…..
Kalýyorum öylece….

Baþým taþýmýyor beni.
Çýkmazlardayým…….
Kafam kopsaydý bu kadar acýmazdým diyorum.
Varlýðýmdan utanýyorum…..
Kayboluyorum sessizliðimde.
Düþünüyorum , hep düþünüyorum…..

Kalbim aklýma geliyor,
Aaaa! atýyor ritmini bozmadan.
Susuyorum…..dinliyorum sesini.
Hiç bozmadan...
Sadece ben ve kalbim.
Birbirimizi yormadan.
Ben susuyorum, kalbim konuþuyor usulca;
-‘Sesimi duyan var mý?’
----------BEN VARIM!



Sosyal Medyada Paylaşın: