Ruhumun derinliðine býraktýklarýn bir sabun köpüðü gibi geçici deðildi sevgili. Baþýndan sonuna kadar ben sevda ateþinin yananýydým sevgili. Ateþ pervaneleri gibi dönüp durdum ýþýðýnda saçlarýma papatya taçý taktýðýn günden beri yemin ettim, son nefesimi vermeye sevdanla. Ölüm kondu ömrünün kanatlarýna vakitsiz durmaya hazýrlandý zaman. Ben, sen sevdayla çaðlamaya yemin etmiþken, kýskandý aþkýmýzý kabir denilen mekan. Allah bizden daha çok severmiþ dedik bu acýya bu sancýya kader diyerek biat ettik. Yaþadýðýmý sanma sakýn ardýndan sevgili Güneþ benim için gülmüyor artýk doðudan her gece yastýða baþýmdan önce gözyaþlarým düþüyor. Düþlerimde seni bulamazsam gecelerim yangýn yerine dönüyor. Anýlarýmýn içinde hep senin izini arýyorum gülen gözlerinde býraktým en güzel saatlerimi kavuþmak için sana yeniden bu ömür tez vakitte bitsin diliyorum..........alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.