Ýncecikten bir kar yaðar þehrin üzerine, Cemresi eksik bahardýr üzerimize düþen. Kaþlarýný çatan yar gibidir soðuk, Üþütür sinesinden ayrý kalmýþ seven. Aþkta tahayyül eder þehir yeniden, Akar gönüllere tebessüm oluk oluk. Duraklarda bekleþir anlýk telaþlar, Yaðmur mudur bu acaba þimdi; Sevgilinin gözlerinden akan yaþlar?
Kaldýrýmlar en çileli bestekar þehirde, Ezan sesleri yükselir yerden göðe. Bir hüzün olur ardý sýra hasretler, Yanar alev alev dilinde tüm heceler. En tatlý seyrinde sevgilinin yine, Hayallere dalar seven saatlerce. Firkatin hüzünlü bestesi olur an. Aþk yakar sevgiliyi de seven gibi, Dolar kokusu odalara mýsralardan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı_cicegim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.